Java (Jakarta)
Blijf op de hoogte en volg Nicole
04 Augustus 2016 | Indonesië, Batavia
Inmiddels een week op java, en nu pas een goede wifi verbinding. We lopen dus achter met de blog, maar niet getreurd, de verhalen komen er weer aan. We hebben de verhalen uiteraard in een eigen document bewaard en zullen niet alles tegelijk publiceren, het zou te veel worden :-)
Hier gaan we:
Na een laatste korte warme nacht in Tangkahan, staken we in het donker om 5.00 uur in de ochtend weer de rivier over middels de wiebelende hangbrug. Gelukkig droegen enkele hoteljongens de koffers op hun schouder. Als wij dat hadden moeten doen, dan zou het wiebelen echt vervelend gaan worden.
De chauffeur reed weer terug over de “bumpy road” en twijfelde of we wel de goede richting op gingen (in het donker lijkt alles op elkaar en bewegwijzering kennen ze daar nog niet). Na twee keer omdraaien en een keer de weg vragen gingen we uiteindelijk richting vliegveld. We moesten er om 10.00 uur zijn omdat het vliegtuig 11.15 zou vertrekken. Maar met een (comfortabel) busje, red je gemiddeld 40 km per uur. Flinke gaten in de weg en een continue stroom van verkeer naarmate je de hoofdstad nadert. Uiteindelijk toch op tijd, en jawel hoor……Garuda had vertraging. Ondertussen zijn we er al aan gewend dus who cares….het is tenslotte vakantie toch. Jamkaret noemen ze dat hier, flexibele tijd…..
De laatste check door de douane, en waar we nergens problemen hadden (ook in Medan niet), moest ik toch echt uitleggen wat die zwartblauwe container (urn) in de handbagage deed. Uitgelegd dat het de as van mijn moeder is, papieren laten zien met een verklaring in het Engels maar blijkbaar begrepen we elkaar niet. Hij vond dat ik weer opnieuw moest inchecken en dat het tasje met de urn ruimbagage was en geen handbagage….daarnaast nog de vraag of ik het open wilde maken….die is gek dacht ik, wat een malloot….een collega er bij gehaald en zonder geld te hebben gegeven mochten we plotsklaps toch met urn in de handbagage vertrekken. Pfffffff……wat een land haha.
Een korte vlucht van 3 uur bracht ons in Jakarta waar Awaludin (Udin) onze gids tijdens ons verblijf op Java ons netjes staat op te wachten. Samen met zijn chauffeur Supri die een pico bello bus bij zich heeft werden we naar ons hotel in centrum Jakarta gebracht (nog drukker dan in Medan…..wat een gekrioel van bussen, auto’s en veel, heel veel scooters). Een prachtig hotel (Santika Hotel) met een heerlijke kamer waar we ons konden verwennen met een luxe badkamer om al het vuil van de afgelopen week op Sumatra grondig weg te spoelen. Martijn en Thijmen met wat koorts in bed gebleven, Nicole Floris en ik op weg naar een shopping mall ergens in de buurt van het hotel. Niet te vinden natuurlijk dus bleef het maar bij een korte wandeling, een bezoek aan een kleine supermarket (wat instant bamisoep voor de jongens meegenomen) en een restaurantje om de hoek van het hotel….Padang….er wordt van alles op tafel gezet inclusief thee om te drinken, een bakje water om je rechterhand (die is tenslotte rein…) in schoon te maken, je eet volgens Indonesisch gebruik uiteraard met je handen, en nadat je klaar bent met het lekkere eten, kijkt men wat je hebt opgegeten en de rest gaat weer terug (ohhhh, werkt dat zo ? …..ok, even wennen zeg maar).
Na een goede nachtrust en dito ontbijt (een gigantische keuze) werden we om 9:00 uur opgehaald. Een rondrit door Jakarta en een bezoek aan het Nationaal monument heeft ons weer wat geschiedenis bijgebracht. Een klein stukje doorgereden, en we komen aan in het oude Batavia gedeelte, prachtige locatie waar we hebben geluncht in café Batavia die nog steeds de sfeer uitstraalt van weleer (is dit dan een stukje Tempo Doeloe ?). Wij kunnen het iedereen aanbevelen.
Na de lunch snel naar de oude haven om de schepen te bewonderen, gigantisch grote houten “schoeners” in vrolijke kleuren die nagenoeg met de hand geladen worden (ook balen van 50 kg, geen probleem) om uiteindelijk via de binnenwateren de kleinere dorpen te voorzien van voorraden.
Dan nu op weg naar Bogor, een plaats ca 60 km ten zuiden van Jakarta waar het door de hogere ligging een stuk koeler (voor ons aangenamer) is dan in de warme hoofdstad. Het luxe leven zeggen we vaarwel om weer naar de natuur te gaan, en dus ook naar een lodge verblijf, nu wel met warm water, maar nog steeds zonder airco en zonder ventilator. Het uitzicht zou ons moeten doen denken aan de jungle maar haalt het zeker niet bij hetgeen we hebben gezien op Sumatra.
In de loop van de tijd zijn de wegen drukker geworden, raken de steden overvol en raakt de natuur in verval, erg jammer van wat vroeger regelmatig te zien was op schilderijen…Niet getreurd, eten en op tijd naar bed, om 8:00 staat de koele bus weer voor om ons naar de Botanische tuin in het centrum te brengen om vervolgens door te rijden naar onze volgende stop, Bandung, ook al een miljoenenstad waar enkele roots van ons te vinden zijn, zeker die van Nicole…spannend.
Daarnaast missen we Sumatra toch wel moeten we zeggen…..Java is echt andere koek, niet slechter en ook niet beter…althans, vooralsnog kunnen we er niets over zeggen, we laten het maar op ons af komen, laten we zegen dat het anders is.
Hier gaan we:
Na een laatste korte warme nacht in Tangkahan, staken we in het donker om 5.00 uur in de ochtend weer de rivier over middels de wiebelende hangbrug. Gelukkig droegen enkele hoteljongens de koffers op hun schouder. Als wij dat hadden moeten doen, dan zou het wiebelen echt vervelend gaan worden.
De chauffeur reed weer terug over de “bumpy road” en twijfelde of we wel de goede richting op gingen (in het donker lijkt alles op elkaar en bewegwijzering kennen ze daar nog niet). Na twee keer omdraaien en een keer de weg vragen gingen we uiteindelijk richting vliegveld. We moesten er om 10.00 uur zijn omdat het vliegtuig 11.15 zou vertrekken. Maar met een (comfortabel) busje, red je gemiddeld 40 km per uur. Flinke gaten in de weg en een continue stroom van verkeer naarmate je de hoofdstad nadert. Uiteindelijk toch op tijd, en jawel hoor……Garuda had vertraging. Ondertussen zijn we er al aan gewend dus who cares….het is tenslotte vakantie toch. Jamkaret noemen ze dat hier, flexibele tijd…..
De laatste check door de douane, en waar we nergens problemen hadden (ook in Medan niet), moest ik toch echt uitleggen wat die zwartblauwe container (urn) in de handbagage deed. Uitgelegd dat het de as van mijn moeder is, papieren laten zien met een verklaring in het Engels maar blijkbaar begrepen we elkaar niet. Hij vond dat ik weer opnieuw moest inchecken en dat het tasje met de urn ruimbagage was en geen handbagage….daarnaast nog de vraag of ik het open wilde maken….die is gek dacht ik, wat een malloot….een collega er bij gehaald en zonder geld te hebben gegeven mochten we plotsklaps toch met urn in de handbagage vertrekken. Pfffffff……wat een land haha.
Een korte vlucht van 3 uur bracht ons in Jakarta waar Awaludin (Udin) onze gids tijdens ons verblijf op Java ons netjes staat op te wachten. Samen met zijn chauffeur Supri die een pico bello bus bij zich heeft werden we naar ons hotel in centrum Jakarta gebracht (nog drukker dan in Medan…..wat een gekrioel van bussen, auto’s en veel, heel veel scooters). Een prachtig hotel (Santika Hotel) met een heerlijke kamer waar we ons konden verwennen met een luxe badkamer om al het vuil van de afgelopen week op Sumatra grondig weg te spoelen. Martijn en Thijmen met wat koorts in bed gebleven, Nicole Floris en ik op weg naar een shopping mall ergens in de buurt van het hotel. Niet te vinden natuurlijk dus bleef het maar bij een korte wandeling, een bezoek aan een kleine supermarket (wat instant bamisoep voor de jongens meegenomen) en een restaurantje om de hoek van het hotel….Padang….er wordt van alles op tafel gezet inclusief thee om te drinken, een bakje water om je rechterhand (die is tenslotte rein…) in schoon te maken, je eet volgens Indonesisch gebruik uiteraard met je handen, en nadat je klaar bent met het lekkere eten, kijkt men wat je hebt opgegeten en de rest gaat weer terug (ohhhh, werkt dat zo ? …..ok, even wennen zeg maar).
Na een goede nachtrust en dito ontbijt (een gigantische keuze) werden we om 9:00 uur opgehaald. Een rondrit door Jakarta en een bezoek aan het Nationaal monument heeft ons weer wat geschiedenis bijgebracht. Een klein stukje doorgereden, en we komen aan in het oude Batavia gedeelte, prachtige locatie waar we hebben geluncht in café Batavia die nog steeds de sfeer uitstraalt van weleer (is dit dan een stukje Tempo Doeloe ?). Wij kunnen het iedereen aanbevelen.
Na de lunch snel naar de oude haven om de schepen te bewonderen, gigantisch grote houten “schoeners” in vrolijke kleuren die nagenoeg met de hand geladen worden (ook balen van 50 kg, geen probleem) om uiteindelijk via de binnenwateren de kleinere dorpen te voorzien van voorraden.
Dan nu op weg naar Bogor, een plaats ca 60 km ten zuiden van Jakarta waar het door de hogere ligging een stuk koeler (voor ons aangenamer) is dan in de warme hoofdstad. Het luxe leven zeggen we vaarwel om weer naar de natuur te gaan, en dus ook naar een lodge verblijf, nu wel met warm water, maar nog steeds zonder airco en zonder ventilator. Het uitzicht zou ons moeten doen denken aan de jungle maar haalt het zeker niet bij hetgeen we hebben gezien op Sumatra.
In de loop van de tijd zijn de wegen drukker geworden, raken de steden overvol en raakt de natuur in verval, erg jammer van wat vroeger regelmatig te zien was op schilderijen…Niet getreurd, eten en op tijd naar bed, om 8:00 staat de koele bus weer voor om ons naar de Botanische tuin in het centrum te brengen om vervolgens door te rijden naar onze volgende stop, Bandung, ook al een miljoenenstad waar enkele roots van ons te vinden zijn, zeker die van Nicole…spannend.
Daarnaast missen we Sumatra toch wel moeten we zeggen…..Java is echt andere koek, niet slechter en ook niet beter…althans, vooralsnog kunnen we er niets over zeggen, we laten het maar op ons af komen, laten we zegen dat het anders is.
-
04 Augustus 2016 - 18:45
Rani Kulik:
Lieve luitjes, wat een super reis maken jullie. Geweldig om te lezen en in gedachten bij jullie te zijn. Gaat het met de heren ondertussen weer beter? Wacht rustig de verdere verhalen over Java en van jullie af. Heerlijk om dit met jullie op afstand dit mee te mogen beleven. Geniet er van samen, liefs Rani -
04 Augustus 2016 - 18:49
Rani Kulik:
Hee, ik mis een kid, waar is tie?
-
04 Augustus 2016 - 19:00
Nicole Van Veldhuijsen:
Die maakt de foto Rani, we zijn nog compleet :-) -
04 Augustus 2016 - 22:15
Rani:
Pfffffff, gelukkig, blijven genieten kiddo's ik zie jullie allemaal stralen -
05 Augustus 2016 - 11:57
Francoise:
He wat een genieten en inderdaad gewoon alles ondergaan en op je af laten komen dat is de beste beleving!
Wat een bofferds zijn jullie dat je dit geweldige avontuur samen kunt beleven.
Liefs -
06 Augustus 2016 - 17:44
Christine Frank Jasper:
Hallo daar,
Ja tis een verschil hoor Sumatra of Java....
En Jakarta is supergrote, drukke stad idd.
Goed hoor dat ons moeder nog steeds , al is t dan met enige moeite, door alle controles komt!
Java is een eiland met veel emotie voor jullie allen.
Maak er weer wat moois van daar!!
Veel liefs van de van dijkjes.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
