Sumatra (Bukit Lawang en Tangkahan)

We zijn nu bijna een week op reis. Een vermoeiende periode door de vele reis uren maar ook de onuitwisbare indrukken die we hebben gekregen. Ondertussen zijn we gewend aan hoe het leven hier in Sumatra er aan toe gaat.
Veel armoede en er gaat vrijwel niets georganiseerd. Het afval ligt overal op straat en wordt zo nu en dan eens verbrand. De winkeltjes (als je ze zo mag noemen) staan op instorten langs de kant van de weg. Auto's rijden toeterend kriskras door elkaar en het gaat allemaal net goed, wonder boven wonder.
En dit allemaal in een land met een prachtige natuur waar we natuurlijk volop van hebben genoten.

Raften op de Binjai River was een hele belevenis, compleet met reddingsvest en helm, met zijn vijven onder begeleiding in een rubber bootje samen met enkele andere boten, meegenomen door de harde stroming tussen de rotsblokken. Gelukkig niet omgevallen. Tijdens deze tocht wat stops gemaakt om van rotsen te kunnen springen in het water, te zwemmen, te eten en van een waterval te genieten.
Na het raften doorgereden naar Bukit Lawang. Een plaatsje aan de rand van de jungle. Een lodge om te slapen, zonder airco uiteraard en ook nog eens zonder warm water....back to basic noemen ze dat. En, nergens kun je pinnen, alleen maar contant geld (hoezo corrupt ?), zelfs geen pinautomaat. De dichtstbijzijnde en overigens enige automaat is 10 km verderop te vinden. Pieter is samen met de gids (hij achter op de motor, zonder helm ook kriskras, tegenliggers en kuilen ontwijkend) hier naar toe gegaan. Ook dat was een avontuur op zich.

Samen met de gids en zijn assistent zijn we een dag de jungle in geweest. Wat een zware tocht ! Het klimmen en dalen met zo'n hoge luchtvochtigheid valt zeker niet mee. Maar wat was het geweldig ! We hebben verschillende soorten apen kunnen spotten en zelfs op korte afstand naar orang oetans mogen kijken, maar ook een keer moeten wegrennen van een iets agressieve moederaap.
Tussendoor een stop gemaakt om vers fruit te eten en een lunch aan de rivier genuttigd, meegenomen door onze gids, nasi goreng met komkommer, tomaat en een eitje. Simpel maar o zo lekker !
Een dag later onze spullen ingepakt en met twee jeeps op weg naar het volgende dorpje, Tangkahan, nog dieper de jungle in om naar de olifanten te kunnen gaan. Onderweg diverse kampongs gezien, dat is het echte leven in dit stuk van het land.
We hebben op de olifanten mogen rijden door de jungle en de rivier. Daarna hebben we ze mogen wassen, wat een machtige grote beesten zijn dat !
De gids nam ons nog mee naar een warmwaterbron, vlakbij onze lodge (die nog primitiever was dan die in Bukit Lawang), bijzonder om dit zo te kunnen vinden tussen de rotsen. Voor onze lodge liep de rivier waar in gezwommen kon worden, heerlijk. In de verte konden we de apen zien klimmen en klauteren.

Naast de grote wilde dieren hebben we natuurlijk ook kennis mogen maken met alle kleine dieren (buhhhhh): verschillende hagedissen, grote vliegende torren, kikkers, padden, diverse vlinders en vooral veel muggen !!
Als je dan ook nog in een ecolodge logeert onder een klamboe, zonder ventilator en nagenoeg geen afsluiting van buiten dmv ramen maar slechts door wat gaas hebt,.......dan hebben wij het als verwende belanda's toch wel erg zwaar ;-).
Om afscheid te nemen van de gids en zijn assistent hebben we ze uitgenodigd om samen te eten bij een lokale warung (een lokaal winkeltje/eethuisje). Genoten van het lekkere eten, wat een feest. Uiteraard moet je wel weten wat je eet om niet ziek te worden.

Op tijd naar bed omdat we de volgende ochtend om 5.00 uur al moeten vertrekken naar het vliegveld van Medan, een tocht van bijna 5 uur op zoals zij dat noemen: "bumpy roads", een in onze ogen onbegaanbare weg, geplaveid met keien, keien en keien. En heb je dan een stukje asfalt, dan zitten er ontelbaar veel gaten (en flinke ook) in.

Op naar Java, de plek waar de roots van onze beide ouders liggen.