Bromo en Ijen (Banyuwangi)

Als we vanuit Soerabaja zijn vertrokken rijden we richting Bromo. Het duurt een tijd voor we uit de stad Soerabaja zijn vertrokken het is er nml erg druk. In het donker komen we aan bij ons hotel. We eten wat en gaan gauw slapen. We moeten al om 3:30 vertrekken om de zonsopgang bij de Bromo te kunnen zien.
We rijden steil omhoog in het pikkedonker met een jeep. Het is duidelijk dat we niet de enigen zijn. Een oneindige stoet van jeeps is te zien.
Als we eindelijk boven zijn moeten we nog een eindje lopen voordat we op het uitkijkpunt zijn. Het is er druk en we proberen een plaatsje vooraan te bemachtigen. Floris en mij lukt het om vooraan te staan, we hebben volgens mij een goed uitzicht. Nu is het nog donker, maar voor ons staan Nederlanders die dit eerder hebben gedaan. Ze verzekeren ons er van dat dit een uitstekende plek is. Tijdens het wachten tot de zon op komt zien we 2 vallende sterren vallen, snel een wens doen...
Als de zon op komt gaat het snel, allerlei kleuren verschijnen aan de horizon en iedereen maakt foto's. In de zonneschijn zien we ook langzaam de Bromo tevoorschijn komen. We zien dat we hoger dan de Bromo staan, onze gids geeft aan dat we nu de Bromo gaan bekijken. Eerst vanuit een ander uitkijkpunt en later rijden we er heen.
De bromo staat in een enorme grote zandvlakte en om boven te komen moet er redelijk worden geklommen. De bromo blijkt al 4 maanden te rommelen en actief te worden. We horen duidelijk het gerommel en we zien de as naar beneden dwarrelen. Pieter besluit om niet mee de Bromo te beklimmen en blijft beneden. De gids, kinderen en ik gaan wel. We denken geen stofmasker nodig te hebben, achteraf was dat misschien wel slim geweest...
De klim omhoog valt tegen, het is steil en door de vele as dat is gevallen lopen wij over een niet verharde ondergrond. Hierdoor wordt het extra zwaar. Als we eenmaal boven aan de krater zijn aangekomen begint het hard te waaien. Al het as waait door onze haren en in onze ogen, we zien niets meer en ik wil maar een ding en dat is snel weer beneden zien te komen. Verschillende mensen staan te hoesten en te proesten vanwege de hoeveelheid stof/ as die ze hebben ingeademd, we gaan snel weer naar beneden.
Beneden aangekomen zit Pieter op ons te wachten, het was een verstandige keuze van hem om niet mee te gaan. Wij zien grijs van de as en gaan terug naar het hotel om te ontbijten en een goede douche te nemen om alles van ons af te wassen. Daarna rijden we weer fris verder naar Banyuwangi. Dit is ons laatste verblijf op Java daarna nemen we de boot richting Bali.

De weg naar Banuyuwangi is ver, we verwachten dat we ongeveer 6 uur moeten rijden. Voor ons een gelegenheid om te slapen in de auto. Zo'n gebroken nacht breekt toch wel op.
De rit naar Banyuwangi gaat via de noord kust van Java. We rijden langs de steden Probolingo, Stitubondo en eten bij pasar puthi. Allemaal plaatsen waar ik familie weleens over heb horen praten maar verder geen verleden over weet. Ik weet dat papa in Probolingo is geboren en misschien wel heeft gewoond? Wat zou hij dit graag nog eens terug willen zien.

Wij komen aan in een bijzonder mooi hotel in Banyuwangi, heerlijk rustig en vriendelijk personeel. We spreken met onze gids af dat hij onze jongens voor de excursie naar de Ijen om 4:30 op komt halen. Pieter en ik besluiten niet mee te gaan. Het beklimmen van de ijen moet nog zwaarder zijn dan de Bromo. Onze jongens zijn nieuwsgierig en willen dit graag doen. De Ijen is een vulkaan waar zwavel vanuit de krater wordt opgehaald. Hiervoor moeten mannen meters diep dalen om daarna in mandjes van 70 kilo zwavel naar boven te dragen. In de nacht moet er 'blauwvuur' zichtbaar zijn. Deze excursie kan worden gedaan met een plaatselijke gids. Omdat er giftige gassen vrijkomen moet hiervoor een masker worden gedragen. Het lijkt mij verstandig dat de jongens niet afdalen (en dus geen blauwvuur zien), maar alleen de krater bezichtigen.

De volgende ochtend staan we samen met de jongens op. Hun ontbijt pakketjes staan klaar om mee te nemen en onze gids en chauffeur haalt ze op. Wij zwaaien de jongens uit en gaan nog even terug naar onze kamer, maar zijn al klaar wakker. Om 6:00 kunnen we ontbijten, het is er nog erg rustig. We nemen onze tijd en als we klaar zijn gaan we heerlijk zwemmen en relaxen aan het zwembad.
Onze jongens komen eind van de ochtend terug, hartstikke enthousiast en onder de indruk van de vulkaan die ze hebben gezien. Echt weer wat anders dan de Bromo.

Wij pakken onze koffers en na de lunch gaan we naar de veerboot. We verlaten nu het eiland Java, op weg naar Bali!!
Ik weet zeker dat we nog een keer terug gaan naar Java, sampai jumpa!!