Van Gombong naar Jogjakarta

Na twee dagen Gombong is het weer tijd om verder te gaan. De vakantie gaat tenslotte door. We rijden dit keer naar Jogjakarta waar we ook twee nachten verblijven. Een luxe hotel staat ons te wachten, ook hier weer heerlijk om even alles op te poetsen en bij te tanken.

We rijden door het mooie Midden-Java waar nog voldoende authentieke sawa’s te zien zijn en komen in het gebied Kebumen. Deze regio staat bekend om zijn dakpanfabriekjes waar nog vaak alles met de hand wordt verwerkt. We maken een stop bij één van hen en worden hartelijk welkom geheten door de eigenaar die trots zijn pers laat zien welke hij sinds drie maanden heeft. Het proces is nagenoeg gelijk aan hetgeen in Nederland gebeurt, echter gaat hier heel veel op gevoel, net als het bakproces. Geen temperatuurmeters maar een oven die gestookt wordt met hout en kokosvezel. Normeringen kennen ze volgens mij niet dus alles is goed…

Snel weer door want eigenlijk zijn we op weg naar wat ooit één van de zeven wereldwonderen was, de Borobudur tempel. Ook dit is weer indrukwekkend om te zien. Dankzij een lokale redelijk nederlands sprekende gids komen we meer te weten over de geschiedenis van dit bouwwerk. Je merkt wel dat het snel warm is op deze locatie en zijn dus blij dat we aan het einde van de rondleiding weer in onze koele bus kunnen stappen, Jogja, here we come !

Na opgefrist te zijn in het inderdaad prachtige hotel worden we naar een theater gebracht waar we gebruik maken van het lopend buffet om aansluitend een dansvoorstelling bij te wonen. Een anderhalf uur durend schouwspel van muziek, zang en dans waarbij niet gesproken wordt. Gelukkig kregen we tijdens het diner een A-4 met uitleg in het NL waar het verhaal over gaat, zodat we redelijk beslagen ten ijs komen. Na afloop worden we weer netjes teruggebracht naar het hotel waar we de volgende ochtend weer opgehaald worden om een stadstour te maken en het paleis van de Sultan te bezoeken.

Hier krijgen we wederom een lokale gids die ons veel vertelt over het paleis en de rol van de Sultan. Gelukkig zijn we weer op tijd vertrokken want het wordt een drukke dag.
We verlaten het paleis en gaan op weg naar een bedrijfje dat klassieke Wayang Kulit maakt, afbeeldingen in leer uit gestanst en ingekleurd met verf. Ze worden gebruikt in een verhaal en uitgebeeld in een poppenkast met schaduw effecten. We besluiten om er enkele als aandenken te kopen. Jogja (en Solo) staan ook bekend om de batik fabrieken. Uiteraard wordt er ook hier één van bezocht en begrijpen we dat er wel degelijk verschil is tussen de fabrieksbatik en de ambachtelijke batik zoals hier nog gemaakt wordt. Helaas vinden we niet echt iets wat bij ons past (of is het de exorbitant hoge toeristenprijs die ons niet kan laten kiezen, en wij het geld liever aan de lokale kleine ondernemer uitgeven…….?).

We kunnen de bus weer in en gaan op weg naar de Prambanan tempel. Qua “architectuur” vinden we deze indrukwekkender dan de Borobudur. Ook hier staat weer een lokale (engelstalige) gids klaar voor ons en laat ons lopen, klimmen en klauteren. Wat een historie en cultuur heeft dit land toch.
We gaan weer terug naar het hotel en besluiten ons af te laten zetten bij een shopping mall (20 graden koud, wie verzint zoiets ?) waar Nicole een jurkje vindt, we wat gaan eten en ook Martijn een ervaring rijker is: een Indonesische kapper die zichzelf Japans noemt….jaja, in de grote steden gaat het bij velen om commercie en niet meer om overleven. We besluiten om naar het hotel te lopen en zijn veel tijd kwijt met het oversteken van een drukke straat. De kunst is om vooral niet bang te zijn, niet te snel willen zijn en dus mee moet gaan met de stroom. Op deze manier laverend door de scooters, busjes en auto’s komen we op een betonnen middenstuk waar we adem kunnen halen. Nu de andere helft nog. 

In het hotel frissen we ons op en pakken we de koffers alvast in. De chauffeur komt deze om 19:00 ophalen. De bedoeling is dat wij met de gids met de trein verder reizen, en de chauffeur ons weer ophaalt op station Jombang, een treinreis van ca 4 uur. De chauffeur rijdt vanavond om 22:00 uur al weg, over het asfalt kost het iets meer tijd namelijk. Wij laten ons gelijk weer afzetten bij een Japans restaurant waar we tot ieders tevredenheid een heerlijke sushi maaltijd hebben genoten. Te voet weer terug naar het hotel waar een Indo/Rock/Jazz band speelt die enkele verzoeknummers voor ons speelt. Van Burung Kaka tot nummers van Elvis…

Naar bed want om 5:00 uur moeten we aan het ontbijt, waarna we met twee taxi’s naar het station gaan. De trein vertrekt om 6:45 uur. Alles gaat vlekkeloos en we gaan op weg naar onze volgende bestemming: Batu, hoog in de bergen gelegen waar het heerlijk koel is, in de avond ca 15 graden(althans, dat vinden wij, onze gids en chauffeur vinden het ontzettend koud).